Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

oretsu 1 iz orearen trinkotasuna duena.

Arraildu egiten zen gaztaina nire haginen artean, eta zuku oretsu gustagarri bat hedatzen zen orduan aho guztira.  Joxan Elosegi   «Ahardikeriak» - Marie Darrieussecq, 2004 - 42. orr.

Oretsua izango zen, lirdingatsua, hortz-haginak garbi utzi ahal izateko mingainaren minutu luzeetako jarduna eskatzen duena  Joxan Elosegi   «Durduzaz eta dardaraz» - Amélie Nothomb, 2003 - 160. orr.

2 ahoaz edo mihiaz mintzatuz, listu likatsuz betea.

Gogo handirik gabe ohea utzi, premia bete, eta aho oretsua eskuilatu ondoren, dutxa azpian jarri zen.  Migel Angel Mintegi   «Denak du bere prezioa», 2002 - 65. orr.

Orain ahoa lehorra eta mihia oretsua eta loditua zuen.  Agustin Otsoa   «Eraztunen Jauna III» - J.R.R. Tolkien, 2004 - 263. orr.

Kosta egiten zitzaidan mingaina arintasunez mugitzea, lehorra eta oretsua sentitzen nuen.  Aritz Gorrotxategi   «Egurra Pinotxori», 2002 - 11. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus